Dag 1 tot en met 8

Dag 1
5 uur op in Nederland. pfff, in de taxi naar het treinstation ontvingen we bericht dat onze vlucht twee uur vertraagd was. Wel netjes van de TUI om ons een waardebon te geven waarmee we op Schiphol wat konden kopen.
Rond 3 uur 's middags Cubaanse tijd (21u in NL) landden we in Varadero.
Vanaf daar werden we als groep meegenomen met een bus om ons af te zetten bij de eindbestemming. Ieder op een andere plek. Het leek net de "all you need is love" bus. Wij waren rond 19u de laatste.
Onderweg zagen we flats die er zo verwaarloosd uitzagen dat je denkt dat daar niemand kan wonen. Toch is het gewoon bewoond. Aangekomen bij onze casa particulares nog even eten, douchen en dan naar bed.
De douche was trouwens net zo vertrouwd als in Guatemala: Er huisde een soort van salamander? en het had de bekende douchekop met stroomdraden.

Dag 2
De mensen van de casa particulares (inmiddels in Nederland ook bekend onder de noemer bed & breakfast) waar wij verblijven hebben twee paarden, twee honden, duiven en konijnen. De eerste nacht dat wij daar sliepen is er eentje bevallen van een veulen. Ze hadden nog op onze deur geklopt maar wij waren uitgeteld van onze reis.
's Ochtends moesten we ons melden bij een hotel samen met andere Tui klanten om onze auto in ontvangst te nemen en uitleg te krijgen. Er waren al anderen die uitleg aan het krijgen waren en samen met weer anderen wachten we rustig een ander half uur op onze beurt. Hierdoor hebben we Nederlandse vrienden gemaakt waarmee we gelijk hebben afgesproken samen de uitleg te ontvangen.
We noteren alle krassen op de auto en gaan en Havana in.
Om je auto veilig achter te laten heb je iemand nodig die op je auto past. We hebben gelezen dat wanneer je dat niet doet, je kans loopt de auto terug te vinden zonder wielen. Dus... Gelukkig is op elke hoek van de straat wel iemand te vinden (te herkennen aan een officele rode polo) die voor wat geld een paar uur op je auto wil passen.
We zijn naar het museum "de la Revolucion" geweest en door het oude centrum van Havana geslenterd. 's avonds zijn we uit eten geweest waarbij we naar een optreden gekeken hebben van de Buena Vista Social Club. We hebben daar afgesproken met onze nieuwe Nederlandse vrienden van die ochtend.

Dag 3
Voordat we Havana verlieten hebben we nog een kijkje genomen naar de inmens grote begraafplaats van Havana en zijn we naar "Plaza de la Revolucion" geweest. Dit was de plek waar Fidel Castro zijn volk toesprak. Onderweg had Mathilde haar teen nog hard gestoten tot bloedens toe dus die moest nog even verzorgd worden. Komt onze EHBO kit ook nog eens van pas.
Daarna zijn we naar Vinales gereden. Onderweg nog een paar lifters meegenomen die een stukje verderop wezen moesten. Wel even kijken of de lifters er betrouwbaar uitzien en hebben tot nu toe alleen dames en oude mannetjes meegenomen. Tot we werden aangehouden door een ietwat officieel geklede persoon die ons in uitstekend engels uitlegde dat hun bus stuk was gegaan en zijn werknemers vastzaten en of wij er eentje mee wilde nemen. Hij benadrukte dat we er maar 1 mee hoefde te nemen en niet het hele stel. Nou ok, wij de jonge kerel naar zijn werk gebracht op de sigarenboerderij. Als beloning kregen we een rondleiding en een sigaar. Aan ons of we nog een doos wilde kopen. Ik wilde er wel eentje kopen voor de grap maar de minimum afname was 5 stuks. En dat voor een prijs van 12 CUC (is ongeveer 12 Euro) per stuk was toch iets te gortig. Ook al waren dit de beste sigaren van heel Cuba. Uiteindelijk zonder sigaren gingen we verder op reis. Nog geen tien minuten later komen we weer een man tegen die een stuk met ons mee wilde rijden. Prima, hij werkte in een natuurreservaat in Vinales waar ze volgens hem de beste sigaren maken. Als we wilden konden we de volgende dag daar komen kijken. Wij vertelde hem dat we net op een sigarenboerderij geweest waren langs de snelweg. Hij zei dat we waarschijnlijk gestopt waren door een man die er officieel uitzag, vertelde dat de bus stuk was en of we een van de mannen naar hun werk wilde brengen. Vervolgens krijgen we een gratis rondleiding en wordt verteld dat dat de beste sigaren van Cuba zijn en of we een doos willen kopen. We waren perplex! Dat was precies wat we hadden meegemaakt. Dat waren dus geen goede sigaren, meestal gemaakt van bananenbladeren. Wij hadden niks gekocht en voor ons was de oplichterij eigenlijk best een leuk uitstapje. Maar veel toeristen komen in de verleiding om een doos te kopen en daar verdienen ze flink mee.
Wat een verhaal en kunnen we deze man dan wel vertrouwen? Wij zochten nog een slaapplek namelijk (We haddden een slaapplek in Havana maar wilde een nacht verblijven in Vinales) en hij kon wel iets voor ons regelen.
Uiteindelijk kwamen we in een prima appartement (Villa Los Sanchez) en heerlijk gegeten daar waar de vrouw des huizes tonijnfilet (dat had ik nog nooit eerder gehad) voor ons gebakken heeft.

Dag 4
De ochtend hebben we paard gereden door het natuurreservaat. Gelukkig hadden ze best grote paarden voor ons uitgezocht zodat we niet met de tenen bij de grond konden komen. Het was een leuke rit door de velden heen. We zijn een aantal keer afgestapt om iets te drinken en om door een grot te wandelen. We hadden gekozen om de kleine weg terug te nemen naar Havana. Dit is een weg met heel veel gaten die door de dorpjes gaat. Door de gaten kan je niet harder rijden dan gemiddeld 40 km waardoor het heeeeeeeeel lang duurde voordat we in Havana waren.
Onderweg zijn we gestopt in Las Terrazas eco village. Een dorpje gericht op duurzaamheid en onderzoek naar en onderwijs over het milieu. Het zag er prachtig uit, heel groen en de huizen waren hier aan de buitenkant niet zo vervallen. Daarna weer richting Havana.

Dag 5
We zijn van Havana naar Santa Clara gereisd. Ik heb onderweg een ja-knikker gezien! En hij deed het ook nog. Ik kende die alleen maar van foto's en als kind in Madurodam. Dat is zo oud, dat ze tegenwoordig ook in Madurodam weggehaald zijn. Maar hier niet hoor. Hier staan ze nog hun werk te doen. Onderweg nog gestopt om te snorkelen op een plek waar je vanaf het strand bij koraal komen kan en de grootste kaktus van Cuba (het was net een boom) gezien.
Tanken bij het benzinestation ging wat ongelukkig. 1) bij het achteruit rijden tegen een paaltje aangekomen. Plastic van de wielkas stuk en fikse kras in de lak. 2) Benzine kwam niet in de tank maar spoot er uit. Met wat hulp en gehannes de slang op zo'n manier in de tank weten te drukken dat het wel lukte. Ik zei dat de tank vol moest en dat nam de tankbediende nogal letterlijk. Zo vol dat er echt niets meer bijkon en de benzine overliep uit de tank. "Zo! Hij is vol" zij de beste man. Ook hielp hij om het plastic van de wielkas weer terug te drukken en de aardige man smeerde ook wat modder op de kras en zei dat ze het op deze manier waarschijnlijk niet zullen opmerken bij de verhuur. Ehm... bedankt! Na paar honderd km verder gereden te zijn heb ik nog steeds alle streepjes zichtbaar van de tankindicatie...

Dag 6
We zijn in Santa Clara. De stad waarin Che Guavara niet alleen begraven ligt maar ook zeer geeerd wordt. We hebben een grappige eigenaresse van het hostel. Ze had opgemerkt dat ik mezelf Pascal noemde maar dat stond nergens in mijn paspoort. Ik was Antonius en vervolgens werd ik door haar "Tony" genoemd. Okee...
Vol afschuw kijkt ze naar ons omdat wij koffie zonder suiker drinken. Ook had ze voor ons karnemelk gepakt. Ook dat dronken wij zonder suiker waarvan ze gruwelde. Ze had het anderen ook al zien doen en vind ons maar gekke Europeanen.
Nadat we het graf van Che hadden bezocht en we naar beneden liepen van het uitzichtpunt over de stad werden we al weer tegemoetgelopen door een Cubaan. Vraagt ons waar we vandaan komen en hij weet meteen "Amsterdam" en "Rotterdam" te roepen. Hij was een gids van de sigarenfabriek en vertelde dat hij deze middag mensen uit Friesland had rondgeleid. We ontmoette zijn baas, die directeur van de sigarenfabriek was. Hij vertelde dat zijn beste vriend een Nederlander was. Ook een Fries, genaamd Peter van de Ploeg. Peter had ooit zijn leven gered toen hij aan het duiken was. Hij moest gereanimeerd worden en sindsdien duikt hij nooit meer. Peter komt nu elk jaar naar Cuba om hem op te zoeken. Gratis, want deze directeur stuurt Peter Cubaanse sigaren die hij in Nederland verkoopt en van dat geld met zijn famillie naar Cuba kan komen. We waren meegenomen naar een soort van bar wat hij zijn kantoor noemde en we konden sigaren kopen als we wilde. Normaal 12 euro per stuk maar voor ons 10 voor 30 euro.
Op zich lijkt het me best wel leuk om wat sigaren mee te nemen maar we weten inmiddels dat er ook oplichters zijn. Toch heb ik 25 euro geboden waarmee hij akkoord ging. In het ergste geval zijn we opgelicht en 25 euro kwijt aan zijn theatervoorstelling als wat hij vertelde allemaal nep blijkt te zijn. Maar het was zo'n goed verhaal, de verpakking leek officiele zegels te hebben en 25 euro overleven we ook wel.
Achteraf onze sigaren aan de eigenaresse van onze casa particulares laten zien. Zij kon beamen dat dat goede sigaren waren en, al kende ze de directeur zelf niet, ze wist wel dat op de plek waar wij ze kochten hij zijn officina heeft. Nee maar, hebben we sigaren gekocht van de directeur zelf en heb ik nog afgedingt ook...

Dag 7
Wat een gezellige dame van onze Casa Particulares (Hostal Hamilton) in Santa Clara. We hebben wat afgekletst. Nou ja, vooral zij. Ontzettend vriendelijk, grappig en behulpzaam. Ze heeft nog typisch Cubaanse muziek voor ons op een usb stick gezet.
We zijn vertrokken richting Cienfuegos. We dachten een alternatieve route te nemen die achteraf wel zeer gedurft bleek. Een zandpad waar je eigenlijk alleen met een tractor overheen kon. Meerdere malen met de buik van onze auto over de weg geschraapt waarbij het nogal spannend was of we niet vast zouden komen te zitten. Na 20km ploeteren waren we maar al te blij dat we weer op een snelweg zaten.
Onze auto takelt zo wel beetje bij beetje iets af. Zouden we onze borg nog terugkrijgen?
We zijn aangekomen in Hostal Maikel dat in Punta Gorda ligt. Volgens ons boek een wat sjiekere wijk van Cienfuegos. Cienfuegos is een studentenstad en aangezien het zaterdagavond is, wemelt het van de studenten op de boulevard. Toen we 's avonds een stukje wandelden waren we in een achterafgelegen hardrockfeestje beland met tal van punkers. Wij vonden dit nogal verrassend aangezien wij ervan uitgingen dat dit het land van de salsa was. Zij zullen ook wel verrast zijn geweest toen ze twee toeristen over hun hardrockfeestje zagen struinen...

Dag 8
Vandaag zijn we van Cienfuegos (betekend 100 vuurtjes) naar Trinidad gegaan. We hebben nog een kasteel (Castillo de Jagua) bezocht nabij Cienfuegos en een niet afgebouwde kerncentrale gezien. Deze is destijds samen met de Sovjet Unie deels opgebouwd maar nooit afgekomen. Ook is het niet toegankelijk voor toeristen. Ondanks dat het een leeg gebouw is waar je redelijk dichtbij komen kan was er bewaking die ons nogal wantrouwend aankeken. Ik vroeg of we naar binnen konden maar met dezelfde wantrouwende blik en een langzaam heen-en weer schudden van het hoofd proefden we dat we niet welkom waren. Hopelijk worden we niet als spion gezien...
's avonds in "Hostal Marilyn y Mandy" aangekomen. Toch altijd weer gezellig. Je maakt altijd een praatje en zo worden we steeds beter in ons spaans. We hebben daar kip gegeten al vonden we de logistiek van de bediening nogal apart; Toen ons hoofdgerecht werd neergezet werd meteen gevraagd of-en wat voor toetje we wilden. En dat moest ze meteen weten. Nou ja, het zal wel zo gaan hier. We nemen het kokos-toetje. Even later kwam ze nog terug met de rijst die bij ons hoofdgerecht hoorde en de vraag of we na het toetje ook nog koffie wilde. Ja hoor lekker, doe ook maar een koffie straks. De kip is half op en daar kwam het toetje al. Gelukkig hadden we geen ijsje besteld... Nog iets later kwam ze met de koffie en toen ze ons nog bezig zag met onze kip was ze toch een beetje in verlegenheid geraakt en stond ze even met haar koffie die ze vervolgens toch maar weer mee terugnam. Ons toetje was ook iets waar we aan moeten wennen: kokos met kaas. Een soort van kokos papje, mierzoet en je aan de vulling van een bounty doet denken. Daarin een stukje kaas, best pittig zoals we van een typisch Franse kaas gewend zijn. Beide best lekker maar de combinatie...