Yaxha, Sayaxche, Ceibal, Aguateca, Dos Pilas,Coban

Om 8 uur sochtends kwamen we aan bij de Maya ruines van Yaxha. We waren de enige touristen daar. We hebben daarom goed kennis kunnen maken met de brulapen. Brulapen brullen naar andere brulapen verderop in de jungle. Ze maken heel erg veel herrie. Toen we de apen gevonden hadden, raakten de apen verlegen. Ze hielden op met brullen.
Yaxha was groter dan we dachten en we raakten een beetje verdwaald. We waarom daarom veel later terug bij onze chauffeur dan afgesproken. De chauffeur vond het niet zo erg. De chauffeur heeft ons vervolgens gebracht naar Sayaxche. Eigenlijk bracht de chauffeur ons vlak voor Sayaxche, vlak voor een rivier. We moesten met een pondje oversteken. Later hebben we begrepen dat er wel burgemeesters zijn geweest die een brug over de rivier wilden bouwen. Echter dit blijkt politiek gezien moeilijk te zijn.

De volgende dag wilden we graag een jungle tocht maken naar de 3 Maya ruines die bij Sayaxche in de buurt liggen. Het was al een beetje laat (uur of 4) en om 6 uur wordt het al donker in Guatemala. Een mannetje liep ons achterna om ons te ´helpen´ om een hotel te vinden. We probeerden van het mannetje af te komen maar dat was nogal lastig. In hotels kreeg dit mannetje ook sleutels van kamers om deze aan ons te laten zien (waarschijnlijk krijgt hij een tip van het hotel). Uiteindelijk vonden we een hotel voor Q80 (Q= Quetzales, ca 8 euro) met een prive badkamer (zonder deur, wc bril en insecten).
Het mannetje zegt dat hij een mooie prijs kan maken voor ons voor een tour voor twee dagen naar de drie maya ruines, Q2000 (200 euro). We spraken af om later opnieuw te spreken omdat we nog met andere mannetjes wilden praten. We hebben even rondgewandeld in Sayaxche naar een touroffice of iets dergelijks. We konden het niet echt vinden. Na een tijdje lopen zagen we een andere ´tourist´ en spraken hem aan. Het bleek een Canadees te zijn die met een groep van een canadese kerk een ziekenhuis aan het opknappen was. Hij zei dat de chauffeur van hun groep ons misschien verder kon helpen. We liepen met hem mee naar zijn hotel en spraken met de chauffeur. De chauffeur zei dat er in het huis tegenover het hotel van de Canadees een tourbureau zat en dat er nog een tweede tourbureau verderop in het dorp zat. Het eerste tourbureau bleek bij iemand thuis te zijn. De familie zat tv te kijken maar maakte plaats op de bank voor ons. De man bood een lancha (bootje + bestuurder) aan voor twee dagen om twee van de drie Maya ruines te bezoeken voor Q700 (70 euro). Ondertussen zat het dochtertje (van ongeveer 12 jaar) druk te vertellen over haar haar en mijn haar (Mathilde) en ze liet foto’s zien van haar volwassenheidsritueel. Jammer dat we niet alles konden begrijpen. Hierna zijn we nog naar een ander reisbureau gegaan, weer bij iemand thuis. Deze bood dezelfde trip voor meer geld aan. Eenmaal terug bij ons hotel stond daar mannetje 1 weer die flink met de prijs ging zakken naar Q800 (80 euro) maar wel voor 3 van de 3 Maya ruines. Toch voelde hij niet zo vertrouwd en hebben we gekozen voor het eerste tourbureau met het dochtertje. Uiteindelijk hebben we Q1000 betaald voor de 3 ruines. Dit was wel wat meer dan mannetje 1 maar het voelde wel beter en meer vertrouwd. Rond 9 uur savonds was alles rond en veel later moesten we niet over straat lopen. Rond een uur of 9, 9:30 savonds zijn de straten compleet verlaten en is alles heel donker.

De volgende ochtend hebben we onze rugzak in de slaapkamer van het ‘tourbureau’ gelegd en zijn we vetrokken met Guinio (klinkt als) naar de eerste twee ruines. De eerste twee ruines zijn vrij makkelijk te bereiken per lancha (bootje) alleen het was wel ver varen. Het varen was wel heel leuk omdat het er mooi is. Onderweg hebben we een krokodil gezien en ook heel veel ooievaars. Bovendien hoorden we heel erg veel brulapen. Guinio ging met ons mee naar de ruines. In het begin sprak hij alleen spaans. Na een tijdje bleek dat hij verstaanbaar Engels sprak en ging hij over in het Engels. Hij heeft ons veel uitgelegd over de ruines en over wat de mayas nu nog doen met het maya geloof. Ze brengen nog wel offers bij de ruines. Waarschijnlijk doen ze dit omdat het cultuur is. De Maya’s zijn nu namelijk christelijk. Het is een beetje te vergelijken met het Nederlandse sinterklaas, kerst en pasen (kadootjes, kerstboom, eieren).

We hadden het idee om savonds in de jungle te gaan slapen met een tent of een hangmat. Van dit idee zijn we toch maar afgestapt en zijn we gaan slapen in een hotel aan een meertje (hotel Petexbatun lodge). Voor 15 euro hadden we een bungalow met uitzicht over het meer. Bovendien hadden we een klein tuintje met mooie varen achtige planten in onze badkamer. Wat wil je nog meer ? Nou ja, misschien een warme douche.. Gelukkig heb je ook niet echt een warme douche nodig want het is daar ´s avonds nog ongeveer 25 graden.

De volgende ochtend werden we in het restaurant verrast door het uitgebreidde ontbijt, toast met jam en pannekoeken met fruit. Bovendien kregen we nog een lunchpakket mee. We vertrokken met Guinio naar de plek waar we gingen lopen naar de maya ruine Dos Pilas. Guinio wist de weg niet dus gingen we met een ander mannetje, Alfonso, de 3 uur durende tocht naar de ruines maken. Alfonso was een mannetje van weinig woorden. In stilte volgenden we hem en zijn kapmes de jungle in. Al snel stonden we tot de enkels in de modder en even later zat er in mijn schoen een beetje water. Het is net regenseizoen geweest dus het is overal nog vrij nat. Bij hem thuis (lees hutje in de jungle) hebben we de sok verwisseld en zijn we verder gelopen. Gelukkig was er daarna niet veel modder meer. Wel hebben we veel kleine riviertjes over moeten steken. We hebben tarantulas, een kleine slang, een dode aap en heel veel mieren gezien. Bovendien hoorden we weer veel brulapen. Dos Pilas heet zo omdat er twee waterbronnen zijn. We hebben er van gedronken en het smaakte best lekker. Tevens hebben we onze waterflesjes ermee gevuld. De terugweg was best wel zwaar en duurde 4 uur.

Overigens zijn er in de jungle HEEL VEEL MUGGEN. Ik heb ongeveer 100 muggenbeten. Daarnaast zijn er nog kleine vliegjes die op het randje van je oog gaan zitten om water te drinken. Een keer knipperen en je hebt hem in je oog. Heel irritant. Daarnaast heb ik nog hele kleine zwarte insectjes gezien. Ik dacht dat het een soort eendagsvliegjes waren. Later zag ik dat ze allemaal gaatjes in mijn vel maakten en had ik overal kleine wondjes. We werden gek van de jeuk.

Terug in Sayaxche hadden we besloten onszelf te trakteren op een hotel met warme douche (het enige hotel met een beschikbare warme douche). Na lekker gedouched te hebben besloten we om ongeveer 20:30 iets te eten te zoeken. We trokken schone kleren aan en smeerden ons weer in met deet (anti-mug) en gingen naar beneden. In het hotel was geen licht meer aan en was de voordeur op sloten. Er was niemand meer te vinden in het hotel. We konden de voordeur wel open krijgen maar het leek ons associaal om het hotel onbeheerd open te laten. Bovendien is er een kans dat het hotel weer dicht is als we terug kwamen. Om in je eentje over straat te lopen in het donkere Sayaxche leek ons niet verstandig. Na een dag lang ploeteren in de jungle moesten we ons dus trakteren op een paar muesli-repen en droge broodjes die we nog hadden.

De volgende ochtend zijn we vertokken naar Coban met de publieke bus. We zaten met zijn 20-en in een busje voor 12 personen. Na 4 uur opgepropt te zitten, kwamen we aan bij het busstation (lees kale plek met nog meer busjes). In het toilet kwam ik erachter dat mijn all-stars converse gympen tot 2 cm water konden weerstaan. Ik moest een beetje bukken in het toilet want de muren waren laag en er lag een rol prikkeldraad op. Ik moest het toilet doorspoelen door met een emmertje water in het toilet te gooien. Er was ook nog een klein eettentje waar we soep met vlees nog aan het bot aten. Vanaf hier hebben we een taxi genomen naar hotel Casa D´Acuña waar we nu nog zijn.

Vervolgens gingen we het dorpje verkennen. Onderweg hebben we een gekookte maiskolf op een stokje gegeten (van een straattentje). S´avonds hebben we heerlijk gegeten in het hotel (wel een beetje duur voor Guatemalese begrippen, 32 euro voor twee personen inc drankjes). Toen werd Pascal ziek. Uiteindelijk kwam er water aan twee kanten uit en begon hij te trillen (van de kou). Later in de nacht, toen het met Pascal beter ging, begon het bij mij. Ik moest elk kwartier naar de WC. Pascal was sochtends alweer veel beter. Ikzelf was nog wat slapjes. Om een uur of 10 sochtends (vandaag) besloten we toch wat te gaan eten in het restaurant bij het hotel. De aardige serveerder probeerde ons te helpen met kamille thee met honing en extra water. Pascal verwijt te maiskolven. Het zou ook het Dos Pilas water, de soep, het restaurant eten of onze ongewassen vingers kunnen zijn.

We zijn al eerder een paar keer een beetje aan de diaree geweest. Een keer ook wat erger door het eten van een visje, maar nog nooit zo erg als nu. Vandaag hebben een kleine tour gedaan door een koffieplantage. Een aardige mevrouw heeft een hele leuke ontspannende tour gedaan. Ze wat iets ouder en liep niet zo hard meer. Dit kwam ons natuurlijk goed uit aangezien wij ons niet al te best voelden. Aan het einde gaf ze ons nog blauwe pilletjes zodat we ons beter zouden gaan voelen. Geen idee wat ze doen, maar straks nemen we onze tweede wat voldoende zou moeten zijn om je weer goed te voelen. We merken het morgen wel.

Zometeen gaan we proberen wat te eten in het hotel. Gelukkig is dit hotel/restaurant om 9 uur ´s avonds nog wel in volle gang. Morgen gaan we met een georganiseerde tour (van het hotel) naar Semuc Champey en de grotten van Lanquin. Ik hoop dat we ons dan weer wat beter voelen. Overmorgen is het plan om naar Chichicastenango te gaan. Dit is nog een hele reis want er zijn geen directe bussen. Het is zo´n 100 km die we waarschijnlijk in 8 of 9 uur gaan afleggen.

Hasta Luego!