Tateyama-Kurobe Alpine route

Donderdag 12 juli: Tateyama-Kurobe Alpine route
Japan heeft meerdere berggebieden (waar je in de winter ook kan skieen).
Vanuit Kanazawa zijn we zo'n berggebied over gestoken. Halverwege de route loop je over een enorme dam die, in de jaren 60, gebouwd is om stroom op te wekken (zeer indrukwekkend). Het is een hele leuke tocht waar je een hele dag mee bezig bent met verschillende soorten vervoer in deze volgorde: trein, cable car (schuine trein met trappen erin die met een kabel omhoog getrokken wordt), bus, trolley bus, ropeway (grote skilift), cable car, lopen naar andere kant van de dam, trolley bus, bus en trein. Grappig dat ze ook hier trolley bussen kennen. Op een aantal plaatsen op de route hebben we de omgeving een beetje verkend. Zo hebben we bijvoorbeeld in Midagahara over een houten pad over een moeras gewandeld.
Vanaf het beginstation waar we aankwamen stond ons eerste vervoersmiddel voor de route (de trein) te wachten die over 1 minuut zou vertrekken. Toen we aankwamen wisten we nog niks van de vertrektijden en de mensen daar raakten een beetje in paniek omdat zij aannamen dat we deze trein moesten nemen. Daar bovenop wilden we ook nog eens onze koffers inleveren zodat deze apart van ons werden getransporteerd naar het eindpunt van de route. Daar wilden we ze dan weer oppikken. Dus... heel snel formuliertje invullen waar onze bagage heen moest, Mathilde betalen, we krijgen een pakje papiertjes in onze handen gedrukt en onze koffers bij een wildvreemd mannetje achterlatend werden we met rennende begeleiding naar onze toeterende trein gebracht. Gehaald. Het is in Japan heel belangrijk dat de treinen op tijd rijden en achteraf zijn we de stationmedewerkers dankbaar dat ze ons zo snel op de trein hebben geholpen omdat de volgende pas over een uur zou gaan.
Japan is zo'n fijn land. De mensen zijn supervriendelijk. Je hoeft je ook geen zorgen te maken dat je belazerd wordt of dat je teveel betaald. De afgesproken prijs is de afgesproken prijs. Ook fooi geven is iets wat je hier niet doet. Aan het einde van onze oversteek waren onze koffers er dan ook gewoon en moesten we nog 1 trein nemen naar Matsumoto waar we bleven slapen.