Op naar Hanoi

Heerlijk op onze "tafel" geslapen. Dat was ons bed dan. Een tafel met een dikke deken erop. Daarbovenop wij met nog een deken als je dat wilde. Wij lagen in onze lakenzakken.
Om half zes even gekeken naar opkomende zon maar het was bewolkt. Lekker verder slapen dus.
We lagen met de boot ergens in het midden van het water maar toch heel dicht bij land wat in het donker allemaal veel verder weg leek.
Onze kok scheen vannacht om 5 uur weer aan boord te zijn gekomen met de kayak. Onze kapitein was nog vermist. Wij waren rond een uur of 8 al wakker en konden lekker op het dak van het uitzicht genieten.
Onze kok was waarschijnlijk nog zijn roes aan het uitslapen maar om 9 uur had hij toch alweer ons ons ontbijt klaar wat hij kwam brengen op het dak. Daar kwam ook onze kapitein. Deze werd gebracht door een andere grote boot en zo konden we weer weg varen.
Terwijl wij lekker gingen kayaken kon de kapitein verder zijn roes uitslapen en zijn we met z'n tweeen op een strandje beland met heel helder water. Hier hadden we moeten gaan snorkelen! Het was eb en zo was er een poel ontstaan waar een kwal in was gevangen. Ons prive strand met aquarium. Verder gepeddeld en nog door een aantal grotten gevaren. Niet zo spectaculair als die van gisteren maar toch best leuk. (op de kleine zwarte vliegjes na die het op Mathilde gemunt hadden)
Terug op de boot had de kok de lunch weer klaar gezet. Het was tijd om weer verder te gaan en de kok nam even de functie over van de kapitein (die nog steeds zijn roes lag uit slapen) en haalde het anker omhoog en startte de motor. Vijf minuten later was de kapitein ook weer bij.
We voeren nog even naar "Monkey island", een eiland waar makaken op leven, waar we op gewandeld hebben en naar een top geklommen hebben waar we mooi uitzicht hadden op onze boot en het strand.
Op de terugweg werd Mathilde bedreigd door twee makaken. Schreeuwend probeerde ze zich van zich af te houden maar zij waren met z'n tweeen en voelde zich sterk. Ik moest bijspingen en ook hard schreeuwen en rende naar ze toe. Toen waren wij ook met z'n tweeen (en een stuk groter) dus kozen ze voor het hazenpad.
Het was tijd om weer op de boot te gaan want we hadden een bus te halen naar Hanoi. We moesten dus terug naar Cat Ba, hotel betalen, tassen en paspoorten ophalen, dan met de snelle boot naar het vaste land waar we, nog steeds met ons vieren, de bus naar Hanoi konden halen. Althans zoiets was het plan. Alleen toen wij met onze boot de haven binnenvoeren vertrok voor onze neus de snelle boot. O nee! Zijn we te laat? Toch werden we gemaand om ons te blijven haasten. Dus bij het hotel afgerekend, tassen gepakt, Mathilde had nog wat op -en aanmerkingen geschreven over onze trip die ze overhandigde en ik had nog gauw met hun wifi wat plattegronden van Hanoi in mijn telefoon geladen. Hup in het busje dat voor ons hotel stopte en we reden snel naar een andere haven op het eiland waar ook nog een snelle boot (of was het dezelfde die we eerder weg zagen varen?) voor ons klaarstond. Zonder ook maar iets van een ticket te laten zien werder we steeds op het volgende vervoermiddel geplaatst. Na de boot weer een bus naar Haiphong en op het eindpunt van deze bus liep de chauffeur (terwijl hij gewoon zijn lege bus langs de straat stationair liet draaien met de deur open) met ons mee naar een punt ergens op straat. Telden met hoeveel we waren en gaf geld aan een, voor ons compleet willekeurig, mannetje dat daar op straat stond. Bij hem moesten we blijven wachten op de bus naar Hanoi. Die kwam al vrij snel en toen wij instapten zal dat ene mannetje wel voor ons de bus hebben betaald. Rond half negen waren we op het busstation in Hanoi waar we uiteraard werden belaagd door de vele taxichauffeurs. Wij hadden een kaart van Hanoi en hadden besloten te wandelen naar het oude centrum. 3 km, dus dat was best te doen. Langs het Hoan Kiem Lake gewandeld wat prachtig verlicht was en afscheid genomen van onze twee engelse medereizigers (Rob en Lucy). Zij gingen een goedkoop hostel zoeken (zij moesten immers nog 9 maanden van hun 1-jarige wereldreis), wij hadden een top choice uit de lonely planet gevonden die wat duurder was. Helaas was deze vol maar even verderop zat het "Camel hotel" die volgens de plattegrond net op een andere plek zit dus we verdachtten deze ervan dat het een 'copycat' was. Dat schijnt dus voor te komen hier. Dat wanneer een hotel goede recenties krijgt die in reisboeken staat aangegeven dat er dan hotels worden opgericht met exact dezelfde naam. Dat schijnt hier dus zomaar te kunnen. Alles ziet er nog naar uit dat we toch wel in het 'originele' Camel hotel zitten.
Zonder avondeten gehad te hebben (het was inmiddels 11 uur en we waren bekaf) zijn we in slaap gevallen.
Nog maar 1 dag en dan moeten we alweer terug :(