Hallo Cambodja

8 april

7 uur op, ontbijt, een monnik staart ons aan vanaf de weg. wat te doen? wat wil die? Mathilde haalt de gastvrouw erbij, die lacht en loopt door. waarschijnlijk wil die dus geld, monniken leven nou eenmaal van donaties. Maar als vrouw mag je een monnik dus niet aanraken, hoe geef je 'm dan iets? daar heeft de monnik dus een grote schaal voor. daar leg je het geld in. Gedaan, en toen? Mathilde en de monnik bleven elkaar een tijdje aanstaren. behoort er nu iemand het initiatief te nemen en weg te lopen? wat is beleeft? Al giebelend zegt de monnik een gebed op en vervolgt zijn weg. Mathilde weer naar het ontbijt.
We werden door Khun naar het busstation gebracht. De aardige man had ook nog antimuggenspul gekocht voor ons wat de lokale mensen daar veelvuldig gebruiken. Eerst een klein beetje aanbrengen om te kijken of je huid er tegen kan zei hij. Waarschijnlijk spul dat niet zomaar in Nederland verkocht mag worden. Volgens hem werkt dit wel en het spul wat wij meegbracht hebben uit Europa niet. We zullen zien...
Kwart over tien zou de bus vertrekken naar Prasat (richting grens met Cambodja). Echter hij vertrok al om kwart voor tien waar we net op tijd achter kwamen omdat een mevrouw vroeg waar we heen gingen. (Dit schijnt trouwens een gewoonte te zijn. Iedereen vraagt dat aan iedereen dus. Wat wij kennen als: hoe gaat het? Hebben zij met "Waar ga je heen?" ). De mevrouw liet de net vertrekkende bus stoppen en wij konden nog net mee. Uiteraard was weer de karaoke op de tv al hebben we nog niemand horen meezingen op onze reis.
Overgestapt op een minivan in Prasat naar de grens bij O'Smach. Bussen afgeladen vol met Thailanders kwamen daar aan. De reden daarvan is omdat er twee grote Casino's pal naast de grensovergang zijn gebouwd. Gokken in Thailand is nu eenmaal verboden. Het vervoer naar de grens was dus appeltje eitje, maar aangezien er verder op deze grenspost geen backpackers waren die verder reisden en er dus eigenlijk verder niemand was die verder reisde is er dus geen openbaar vervoer verder Cambodja in. Eenmaal de grens overgstoken (zonder nog belasting over meego te hoeven betalen) waren we dus genoodzaakt een taxi te nemen en deze ook nog in Thaise Bath te betalen. Hadden we net alles uitgerekend zodat we onze laatste Bath besteed hebben aan het visa voor Cambodja! en de pinautomaat stond aan de Thaise kant... Gelukkig was er een behulpzame grenswachter waarmee ik weer samen even naar Thailand mocht lopen (wel 30 meter) om daar te pinnen.
Wij dus in de taxi naar Siem Reap. 2300 Baht, 60 euro dus. Een rib uit ons lijf, voor anderhalf uur taxi die zo'n 80km? aflegt. Maar dan was dit wel een prive taxi die rechtstreeks speciaal ons naar Siem Reap zou brengen. Nou ja, op die ene stop na om het vele geld wat we hem gegeven hebben meteen bij een juwelier te waarborgen, z'n neefje even op te pikken die meegereden heeft en die twee grote vaten nog bij een huis op te halen en ergens anders af te leveren maar verder... speciaal voor ons.
We hadden al bedacht in welk hotel in Siem Reap we wilden verblijven: Neth Socheata Guesthouse, waar we nu ook zijn. We hadden wel verwacht dat onze taxichauffeur zou vragen waar we heen wilden maar in plaats daarvan stopt hij voor Mekong Angkor Palace. De motor gaat uit en er wordt gedaan alsof we er zijn. Vast ook een mooi hotel, maar het ziet er aan de prijzige kant uit en is wat minder in het centrum. Wij vertellen hem dat we naar Neth Socheata willen en maken hem wijs dat we daar al reeds geboekt hebben. Met veel gesteun en gezucht vraagt hij de weg aan de mensen en rijdt ons naar ons hotel. We hadden net dankjewel in het Cambodjaans geleerd (Au Koen) maar een glimlachje kon er niet meer van af. De arme man :)
Siem Reap is een enorme toeristische trekpleister. We vinden het ook nogal aan de dure kant: 29 dollar voor een kamer met ontbijt. Jaja de Nederlandse prijzen zijn we compleet vergeten. Vergeleken met wat we net in Thailand betaalden is dit behoorlijk duur. En alles wordt met dollars betaald hier! tenzij je een halve dollar als wisselgeld zou moeten krijgen, dan krijg je Riels (Cambodjaanse munt, 10000 Riel is 1 euro 90) Waarschijnlijk hebben de Cambodjanen niet zo'n vertrouwen in hun eigen munt.
Maar goed, vanaf morgen gaan we dus de tempels van Angkor verkennen. Daar zullen we wel een paar dagen mee zoet zijn wat dat ligt in een gebied van zo'n 30 bij 30 km. Brommertjes mogen niet door de overheid aan toeristen verhuurt worden dus dat wordt veel fietsen. En met deze hitte... We zullen zien.