Bia Hoi - Reisverslag uit Ninh Bình, Vietnam van Mathilde en Pascal - WaarBenJij.nu Bia Hoi - Reisverslag uit Ninh Bình, Vietnam van Mathilde en Pascal - WaarBenJij.nu

Bia Hoi

Door: Mathilde en Pascal

Blijf op de hoogte en volg Mathilde en Pascal

23 April 2012 | Vietnam, Ninh Bình

We begonnen de ochtend met een koude douche. Onze wc en douche was een apart hokje buiten onze kamer die we normaalgesproken met andere kamers moeten delen. Dat hoefde niet want we hadden het rijk alleen. We kregen alleen de heaters niet aan dus vandaar de koude douche. Toen we vanuit onze hut naar beneden wilden lopen zagen we een slang liggen op de ballustrade van het balkon. Waarschijnlijk lag hij daar lekker te zonnen maar vertrok snel toen hij ons aan zag komen lopen. Onze eerste levende slang gespot van ongeveer een meter lang! We hadden al wel meer slangen gezien maar dan dood voornamelijk langs de kant van de weg. Daarvan de grootste was denk ik wel zo'n twee meter groot.
Na het ontbijt zijn we naar de apenopvang gelopen alleen was deze dicht en kon je hier alleen in met een gids. Dan maar naar de schildpadden opvang aan de overkant waar we wel in konden en na afloop een gids vroeg of we al bij de apen waren geweest. Nou mooi, konden we gelijk met de gids mee zodat we alsnog naar de apen konden kijken. Stuk of 15 verschillende soorten gezien waarvan een aantal alleen in Vietnam voorkomen. Onder andere een aap die leek of deze lippenstift op had en die ook een beetje verlegen was. Wanneer je er naar keek, draaiden ze hun hoofd gauw weg. Andere apen hadden dan weer een enorm lange staart en hadden voornamelijk een zwart met witte vacht. Maar dan in zo'n vorm dat het net leek alsof ze een witte onderbroek aan hadden.
Op onze brommer reden we weer het park in naar de prehistorische grot. Er waren daar gereedschappen en graven gevonden van een paar duizend jaar oud. Het was daar echt pikkedonker en je moest zelf een zaklamp meebrengen om iets te kunnen zien. Geen gereedschap of oud graf gezien. Misschien dat we eroverheen gekeken hebben. Wat er nog wel was, was een oude roestige trap die zo'n tien meter naar boven ging. Nogal stijl dus ik ging op verkenning. Daar was nog een grot met uizicht naar buiten en riep Mathilde ook naar boven. Mathilde vond de trap minder. Zeker toen we weer naar beneden moesten was het voorzichtig aan doen. Het was immers pikkedonker en je staat wel tien meter hoog op een roestige trap die eigenlijk meer op een ladder leek. Maar ook dit avontuur hebben we weer overleefd.
Voor de grot stond een kraampje waar we noodlesoep hebben gegeten. Maar dan een soep zoals we die thuis ook kennen. Huppakee zo'n zakje opengescheurd. Noodles even in het water, kruidenmixje erbij en klaar is kees. We hebben betere geproefd. In deze periode zijn er ontzettend veel vlinders in het park en we vroegen ons af waarom ze allemaal dezelfde kant op fladderden. Net als trekvogels vlogen ze in rijtjes achter elkaar aan. Ons werd uitgelegd dat ze naar het water vlogen en daar dan dood gingen. Dood? Ze leefden maar 24 uur. Ook snel voorbij dan.
We brommerden weer terug naar Ninh Binh. Even doorgenomen wat we de rest van de dagen nog konden ondernemen en besloten te kiezen tussen Sapa (mooi plaatsje in de bergen waar de bevolking nog in traditionele klederdracht rondloopt) Halong Bay (soort van Fjorden net als in Noorwegen wat een schitterend gezicht moet zijn). We besloten te gaan voor Halong Bay althans die kant uit want net ten noorden van Halong Bay zou het wat minder toeristisch zijn. Daar heet het Bai tu long bay.
Na ons opgefrist te hebben in new queen mini hotel op zoek naar restaurant. Op de scooter met Mathilde achterop. We hadden gehoord waarom de Vietnamese meisjes, wanneer ze achterop de brommer zitten, hun armen over elkaar doen. Dat komt omdat de jongens af en toe, met opzet, remmen zodat ze de borsten van de meisjes in hun rug kunnen voelen. Uiteraard kon ik het niet laten om dat ook even te proberen.
Na even rondrijden bij een famillie beland die restaurant aan huis hadden. Daar de alombekende 'pho' (noodlesoep) gegeten. Man des huizes wist veel over voetbal. Vroeg waar wij vandaan kwamen en bleek behoorlijke holland fan. Wist meer spelers, trainers en coaches op te noemen dan wij samen kenden. Wist van sommige Nederlandse spelers bij welke club ze zaten en waar ze nu speelden. Hij had alleen wat moeite met de uitspraak waar wij hem bij konden helpen. Nauwelijks engels sprekend, met veel handen en voeten werk en pen en papier tekenden we van alles om elkaar dingen duidelijk te maken. Zo tekende hij een molen en wist hij dat nederland onder de zeespiegel lag. Op een gegeven moment zette hij stoeltjes bij, in wat we denken dat z'n slaapkamer was, en zaten we met z'n drien televisie te kijken. Voetbal dan en wees hij naar de verschillende spelers. Leuk!
Daarna nog even gauw bia hoi opzoeken. Een lokaal gebrouwen bier. Gevonden. Onze eerste dronken vietnamees gezien en misschien was hij ook wel de eerste die we zagen die een snor had. Verder hebben we geen enkele vietnamees met een baard of enigszins ongeschoren gezien. Op Ho Chi Min na dan, deze staat met sik geportretteerd op alle posters. Maar toch zou je van de huidige Vietnamees gaan twijfelen of ze wel baardgroei hebben.
Bia hoi, het lokaal gebrouwen bier krijg je dus in een soort pitcher (maar dan in een plastic maatbeker van 2 liter) . Heel lekker bier. Beetje zoetig. Eenmaal terug bij hotel zat de deur al op slot. Gelukkig zat er nog een andere toerist binnen die iemand kon halen. Gelukkig, we waren binnen. Het volgende probleem was dat we niet wisten waar onze kamersleutel was. Hadden we 'm ingeleverd? Hadden we 'm toch meegenomen en misschien verloren bij het televisie kijken? Waar is onze kamersleutel? We deden net alsof we 'm hadden ingeleverd en moesten de, net weer in bed liggende, nachtwakker weer wakker maken. Hij kon 'm ook niet vinden maar het was nu zijn probleem geworden. Alle laatjes open nog een keer kijken, en nog een keer, geen sleutel. Schoonmaakster wakker gemaakt en uit de wasmand kwam dan onze sleutel. We voelde ons best wel schuldig maar gelukkig konden we weer onze kamer in waar op het tafeltje de kwijtgeraakte sleutel lag. Oeps. Gelukkig maar, alles weer terecht.
Nu slapen want morgen richting halong bay met de bus voor 100000 dong. o nee, 120000 dong. 1 dollar extra per persoon omdat de bus speciaal voor ons omrijdt en ons van het hotel oppikt. lekker luxe...

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Mathilde en Pascal

Actief sinds 18 Okt. 2010
Verslag gelezen: 110
Totaal aantal bezoekers 35530

Voorgaande reizen:

03 Juli 2018 - 24 Juli 2018

Japan

22 Mei 2016 - 09 Juni 2016

Cuba

18 November 2013 - 17 December 2013

Ola Bolivia

21 September 2012 - 30 September 2012

4x4xIJsland

30 Maart 2012 - 29 April 2012

Op naar de tropen

21 Oktober 2010 - 20 November 2010

Het Guatemala avontuur

Landen bezocht: