Laatste dag Cambodja

14 april
Na het ontbijt waren we allebij niet zo lekker. Misschien iets verkeerds gegeten of toch misschien het ziekenhuis water? Bijzonder is dat we het nog niet zoveel over poep en pies hebben gehad deze vakantie. Hoe is jou poep? Ja goed, de jouwe? Ja ook goed. En daar bleef het dan wel bij. Dat is dan ook nog prima in orde ondanks we toch een aantal keren van de straat hebben gegeten. Even afkloppen aan het houten tafeltje naast me...
We hebben rustig aangedaan en het niet lekker voelen is van korte duur geweest. We hebben een tuktuk gepakt naar het genocide museum. Dat was oorspronkelijk een school welke was omgebouwd in 1975 tot "Security office", ook wel S-21 genoemd. Tot 1979 zaten hier mensen vast, werden ondervraagd, gemarteld en uiteindelijk vermoord wanneer ze toegaven waarvan ze beschuldigd waren. Er was grondig gedocumenteerd. Zo waren er foto's te zien van gevangenen van voor- en na de martelingen. De meesten hebben het er niet levend van afgebracht en belandden op de zogeheette "killing fields". Best indrukwekkend, ook omdat dat eigenlijk nog maar zo kort geleden was.
Hierna zijn we naar het paleis gebracht met de tuktuk. Daar staat de toeristische trekpleister: "de zilveren pagode". Andere toeristen kwamen daar uitgelopen en vroegen of wij wisten waar de zilveren pagode was. Nou, dat is dat grootte gebouw achter jullie. Binnen bestaat de vloer uit 5000 tegels van zilver, elk 1 kilo wegend. Daarom heet het de zilveren pagode, wist ik uit te leggen. O, dan gaan we maar weer naar binnen. In eerste instantie verwachtte ik ook een gebouw van zilver of zoiets maar in onze reisgids staat een plattegrond van het paleis en uitleg over verscheide gebouwen. Toch handig zo'n reisgids.
Nou moet ik wel zeggen dat we behoorlijk gedetaileerde informatie hebben. We hadden namelijk een enkele reisgids met beschrijvingen van Thailand, Laos, Cambodja en Vietnam alleen het enige wat we vergeten waren mee te nemen op reis was net die reisgids. Wat onze bijbel had moeten worden op onze reis ligt dus nog thuis. Dan maar een nieuwe kopen op Schiphol alleen hadden ze die niet... Maar wel losse reisgidsen van elk land. Dus nu hebben we vier bijbels mee :) Wel wat meer sjouwen. Er is trouwens al een behoorlijk verschil te zien tussen de boeken. De boeken Thailand en Cambodja zijn al behoorlijk ranzig en lijken twee keer zo dik. En dat na elk boek maar een weekje te gebruiken. Laos en Vietnam zijn nog maagdelijk schoon.
In onze reisgids hadden we gelezen over een plaatsje in Cambodja genaamd: 'Skuon'. Ook wel bekend als spidervillage. Nu schijnt het zo te zijn dat daar de spinnen vandaan komen die voor consumptie genuttigd kunnen worden. In onze lonelyplanet staat het ook zo beschreven dat je de spin als een kreeft behandelen moet. Je trekt z'n poten eraf, kraakt z'n romp open en daarbinnen zit dan hetgeen dat je op moet eten. Wel uitkijken voor z'n ingewanden, gerefereerd als "the brown sludge" want dat smaakte heel smerig. Nou we hadden nooit spin gegeten alleen past het niet meer in ons reisschema om het plaatsje Skuon te bezoeken. Maar laat er nou net een restaurantje, genaamd 'Romdeng', hier in Phnom Penh zijn die deze delicatesse op het menu heeft staan. Helaas was Romdeng ook gesloten met oud en nieuw.
Toch gaven we niet meteen op en boden een tuktuk chauffeur 6 dollar als hij ons naar een restaurant kon brengen waar ze spinnen op het menu hebben staan. Dat vond hij toch wel behoorlijk grappig en riep iets naar zijn collega tuktukker wat wij interpreteerden als: "die gekke toeristen willen een spin eten!"
En ja, hij heeft gelijk bij nader in zien. Gekke toeristen zijn we wel een beetje. Waarom zou je in godsnaam een spin willen eten? Nou ja, leuke foto krijg je er wel van...
Dus naar het restaurant van de tuktuk chauffeur alleen geen spin op het menu. Wij weer terug in zijn tuktuk, hoofdje gebogen, zou hij ons nog naar een ander restaurant brengen? Maar nee, terug waar we begonnen. Geen spin, dus geen 6 dollar. So what will be a fare price for you to offer? Two dollar? vroeg ik hem. Maybe three? Kwam er heel zachtjes uit. Nou voorruit dan maar.
We zijn verder gaan wandelen en belandden op de overdekte markt die gedeeltelijk open was. (wederom heel veel gesloten vanwege nieuwjaar). Op zoek naar spinnen! Hoe dieper we de markt ingingen, hoe donkerder, natter en ranziger het werd. Het stonk er verschrikkelijk en vroegen ons af of hier ook ergens door de marktlui gepoept werd. Al zouden we hier spinnen vinden, dan denk ik niet dat we ze zouden willen.
Verder gewandeld naar het gesloten treinstation, even een hotel binnengewandeld dat kamers verhuurd van $200 per nacht en naar Wat Phnom. Het epicentrum van het nieuwjaarsfeest waar spelletjes worden gedaan door de lokale bevolking en bandjes optreden.
Deze dag niet zoveel gedronken (ons ziekenhuiswater was eindelijk op) en we waren behoorlijk dorstig. Zooo kunnen genieten van een ijskoffie. Het was de lekkerste ijskoffie die ik ooit gehad heb. Goed gegeten op de boulevard aan het water en daarna nog deze verhalen getiept in een bar en op bed. Gelukkig lijkt het wat beter te gaan met het theemuts konijn. We hebben leuke foto's ontvangen van Carolien. Nu slapen want morgenochtend om half 7 gaat alweer de wekker. We gaan met de boot de grens oversteken naar Vietnam. We hopen in Vinh Long te belanden maar weten niet of we dat zullen halen. Gelukkig hebben we een, schone nog ongebruikte, reisgids die ons heel goed kan adviseren. Misschien hebben ze in Vietnam ook wel spinnen...