Paradise Cave

We werden wakker. Gevraagd of we nog mee konden met de bus naar Paradise caves. De 15 persoons bus had nog plek voor 1 dus dat moest passen. We vonden het alleen wat aan de prijzige kant en besloten toch niet mee te gaan. We konden ook brommers huren bij de dame van het hotel en hiermee naar Paradise Cave rijden. Dit lijkt ons een leuk initiatief en we besluiten dit te gaan doen. We hebben het idee om 's avonds weer in de trein te stappen (nachttrein) zodat we tijdens het slapen toch weer een stuk richting onze eindbestemming gaan. De dame van het hotel zegt dat het kan en regelt de tickets voor ons. Tickets in het hotel regelen kost een paar dollar extra aan commisie maar het is toch ook wel makkelijk.
Een paar minuten later staan de brommers voor het hotel. 'A big one for him and a small one for the lady', zegt de dame tegen mij. 'Small one' heeft inderdaad een beetje de maat voor een kleine Vietname dame, maar ik pas erop en hij rijdt. We zijn het dorp nog niet uitgebrommert of 'Small one' begint veel lawaai te maken. Er komt een piepend geluid uit het voorwiel. Al snel zien we een garage en we rijden er naar toe. Ik rij een paar keer langs, wijs naar het voorwiel en naar mijn oor. Het mannetje zegt een aantal dingen in het Vietnamees. Ik haal mijn schouders op. Het mannetje zegt nog iets in het Vietnamees en haalt een deel van het voorwiel af. Hij laat het ons zien en schud met zijn hoofd en zegt nog wat in het Vietnamees; het zal wel niet goed zijn. Hij stapt met het onderdeel op de brommer en rijdt weg. Na vijf minuten komt een dame twee krukjes neerzetten. Blijkbaar kan het nog wel even duren. Na ongeveer nog vijf minuten komt het mannetje terug. Hij laat het nieuwe onderdeel zien samen met de oude. Bij het zien van het nieuwe onderdeel begrijp ik dat het om de remschijven ging en dat de oude volledig afgesleten waren. De mannetjes waren handig en al snel konden we onze weg vervolgen.
Althans eerst richting 't dorpje dat daar vlakbij lag. Wat een prachtige route. Hoge stijle rotsachtige bergen torenen boven de rijstvelden uit. Een dorpje midden in dit landschap, waar we werden gevraagd/gestopt om te komen eten in een restaurant. Aangezien het toch etenstijd was hebben we het gedaan. Het mannetje wijst iets aan op de Vietnamese kaart. We zeggen dat het ok is. Al snel staat er een heerlijke hap voor onze neus: Stukjes gebakken rund met gember en chili, nog een gerecht met rund, Morning Glory (soort spinazie) en rijst. We moesten nog even naar het toilet en we pakken onze lonely planet om in het vietnamees te vragen waar 't toilet is: "njaa fee sing er deu?". De dame snapt het al snel. Vanaf het dorp rijden we verder naar de grot waar je met een bootje in kan varen. We komen eerst de plek tegen waar je in een bootje kan stappen. Vanaf daar is het nog een paar kilometer naar de grot. We besluiten naar de grot te rijden en het water te volgen. De route brengt ons door het mooie platteland. Even verderop staat een vage man met een Vietcong t-shirt aan met een geweer. Ik kijk hem aan en hij legt zijn geweer op zijn schouder. Ik besluit lief tegen hem te lachen (zoals ik dat altijd doe als ik vage mannetjes met een geweer tegen kom). Het mannetje lacht terug naar mij en het is ok. Even verderop houdt de geasvalteerde weg op en is er alleen nog een boeren paadje. We besluiten verder te gaan op het paadje. Na 100 meter hobbelen komen we bij de grot. De bootjes zijn aan de overkant geparkeert. Een mannetje zit binnen en we roepen hem om te vragen of we mee kunnen. Hij heeft geen zin of mag ons niet meenemen. Er varen bootjes voorbij en we proberen te liften, maar helaas neemt niemand ons mee. We moeten weer gaan. We besluiten naar Paradise Cave te gaan via de zuidelijke route (snelste). Na een stukje rijden komen we bij een Primate rescue center/reservaat waar een slagboom over de weg zit. We mogen niet verder. We gaan terug en nemen de noordelijke route. Dit gaat prima en na een stukje rijden via een prachtige route komen we aan. Uiteindelijk komen we aan bij Paradise cave drie kwartier voor sluitingstijd. De grot is heel erg groot van binnen en het is heel erg mooi verlicht. Prachtig was het hier. We waren de laatste die vertrokken en hadden de grot een tijdje voor ons zelf. Om 18:30 wordt het donker en we hebben nog 80 km terug te brommeren. Al insectenhappend en kikkers ontwijkend met tegenliggers die hun groot licht niet voor je uit doen, rijden we terug. 's avonds zijn we weer terug en zijn we gaan eten ergens. Ook hier deed de serveerster een suggestie maar deze keer was het niet te eten. Gelukkig hadden we ons 's middags al rond gegeten. Om half twaalf hebben we de nachttrein genomen en delen we een 4-persoonscoupe met een russische dame. We hebben best ok geslapen.